past mistake

jak długo będę musiała jeszcze płacić 

za błąd z przeszłości

?

19letnia nieświadomość

naiwność i słuchanie mądrych głów

zagubienie gdy nie znasz Siebie

a wszyscy dookoła wiedzą lepiej

a później

fałszywa duma bo spełniło się czyjeś oczekiwania

i wszyscy są tacy szczęśliwi

z wyjątkiem mnie samej

a później 

fikcja prestiżu,  naukowego wyróżnienia,

kariery i szklanych domów
wierzyłam

tylko przez kilka chwil

a później

proza życia, za wczesne wstawanie, niedojadanie,

setki godzin niewartościowej nauki,

setki zarwanych nocy,

spuchnięte oczy, arytmia i każda z możliwych nerwic

a później 

okrutna, wytrwała i zupełnie bezsensowna 

konsekwencja- że to co zaczęte należy skończyć

dobiec do celu, nawet jeżeli sam cel przestał mieć już jakiekolwiek znaczenie

małe kłamstwa codzienności,

próby dopasowania i buty na obcasach

a później

chora rywalizacja, podkładanie świń, szczurzy wyścig do nikąd,

tolerancja poniżania w służbie nauki pokory

coraz większe świństwa i wredne uśmiechy

a później

walka z samą sobą, z niechęcią, nienawiścią,

 gorzkim rozczarowaniem,

w końcu marazm, otępienie, depresyjne, samotne godziny

bez woli do życia

z każdym kolejnym dniem

oddalałam się od siebie coraz bardziej

myślałam że z czasem przestanę zauważać

jak bardzo się oszukuję

a jednak

prawda, siła marzeń i jądro radości mojego Życia

cudem

we mnie przetrwały

uśpione na samym dnie duszy

przykryte stosem fałszywych obietnic, złudzeń i kłamstw

budzą się powoli

budzi się moja Wolność i Świadomość

a  ja jeszcze nigdy nie byłam z siebie taka dumna

ps- z jednym nie mogę się tylko uporać. został jakiś żal. może nieuzasadniony. może niesprawiedliwy- ale jest. dlaczego nikt mi nie powiedział? ? dlaczego nikt nie wylał kubła zimnej wody? dlaczego nikt nie obudził? oczu nie otworzył? nie zawołał: nie tędy droga! to nie Twoje życie! gdzie podziłay się twoje marzenia?! tyle ludzi wokół mnie, tyle z nich życzliwych...

dlaczego wszyscy przez te 5 lat brali udział w tym cichym spisku przeciwko mojej duszy?

dlaczego?

ps- czas iść chyba spać. zmęczenie zawsze płacze oczami żalu..