iskierka zgasła

to że życie figle płata

już nie raz się przekonałam

ale jakoś mnie ominęło poczucie

że jakkolwiek bym się nie broniła

zależę od jakiejś bliżej niesprecyzowanej

machiny

trybików, kół zębatych, śrubek i nakładek

sama będąc chyba podkładką

taką malutką 

nic nieznaczącą

ktoś zmienił gdzieś ustawę

ktoś podpisał i przegłosował

wydał decyzję

zarządzenie

pieczątka znaczek i podpis

ktoś wydał wyrok

na moje marzenie

i tak 

pstryk iskierka zgasła

z radości w smutek płynnie przechodzę

długo łudziłam się że wszechobecny kryzys ominie jakimś cudem moje kieszenie

a tu taki psikus

z dnia na dzień

mój świat staje na głowie

po raz kolejny

bez pytania

bez żadnych ze mną konsultacji

wszystkie plany i marzenia

na które tak ciężko pracowałam

w myślach miesiącami snułam

wiszą teraz na włosku

a ja się modlę żeby wiatr nie zawiał

bo do reszty spadną 

roztrzaskają się ostatnie  strzępki nadziei

ps- a tak mniej poetycko, a bardziej życiowo i dosłownie- nieświadoma konsekwencji otworzyłam dziś list, w którym  bardzo rzeczowym tonem  informują mnie, że od września nie mam za co żyć...

tak po prosu- bo ustawa się zmieniła, państwo szuka oszczędności, a najłatwiej przecież zaoszczędzić na tych, którzy nie mają już nic do powiedzenia, bo przecież nie żyją...

nikt z nich przecież nie wyjdzie na ulice powiedzieć, że przecież pracowali dla tego państwa przez 35 lat, więc może ich dzieciom należy się rok marzeń o lepszym życiu...

nie nie nie

ps2- to tu to tam