pogłaskać szczęście

tak mnie nauczono

w tym polskim grajdole 

że o marzeniach nie można mówić głośno

ani szczęściem się chwalić

szczęście po cichu można ukrywać

z cynicznym uśmiechem powtarzać

w życiu piękne są tylko chwile

a między słowami nosić w sobie przekonanie

że poza tymi 'chwilami' jest codzienność

którą z miną cierpiętnika można bohatersko

znosić

o szczęści nawet myśleć nie wolno

'żeby nie zapeszyć'

a może Szczęście jak Każdy

lubi być chwalone

dopieszczane

czule głaskane po głowie

doceniane

może do Szczęścia trzeba się uśmiechać

zamiast biernie czekać aż ono uśmiechnie się do nas

zapraszać codziennie rano

i żegnać się z Nim wieczorem

ps- znowu czuję się jak tęczowy kauczuk, 

radośnie odbijam się od wszystkich twardych powierzchni 

i tematów

nasiąknięta wolnością

pełna radości małych chwil

bo obrałeś mi ze skóry pomidora

bo Święta były tak pięknie uśmiechnięte

z angielską zielenią mojemu szczęściu jest do twarzy