ślady

zniknąłeś 15 minut temu

ostatnie pocałunki

ostatnie smutne uśmiechy w drzwiach

szuranie walizki na klace i dźwięk windy 

i...

i już Cię nie ma

a ja

a ja zostałam 

pełna Twoich śladów 

na piersiach i głęboko pod nimi

zadrapanie na szyi 

i siniak na pośladku

stoi obok Twój kieliszek po winie

dookoła zapach cygar

dzbanek z kawą którą zrobiłeś dla mnie jeszcze przed godziną

a ja taka bezbronna

osaczona 

jak w klatce

bo tyle Ciebie na każdym kroku

w każdym stęsknionym spojrzeniu

a przecież

już jesteś daleko

już w chmurach

już nie mój

Twoje ślady są wszędzie

na mnie 

i we mnie

dookoła

w przód i w tył

a ja za nimi podążam

od początku

od naszej pierwszej podróży

gdy szłam za Tobą po plaży

moje małe stopy

na Twoich- większych

i bardziej doświadczonych

tak jak dzisiaj

kiedy po Twoich śladach

jechały moje narty

na wiśle

może dlatego ten strach że nie znajdę własnej ścieżki?

może powinnam się odkleić, odciąć

i zmazać wszystkie 

Ślady którymi mnie naznaczyłeś?

czy potrafię?